De laatste etappes

Na het ontbijt stappen we vrolijk naar buiten …… het was koud heel koud 9 graden serieus dit zijn geen grappen, zeker als je 2 dagen terug nog in een zonovergoten Algarve ergens zit te lunchen aan het strand. Maar wij snel de auto in, de kosten voor de stalling was maar 7,50 per nacht is niet echt duur maar de voorruit was vies zeg maar heel vies, en denk even snel terug aan alle duiven. We rijden door smalle wegen het stadje uit en we gaan weer op in de landerijen van Spanje.  We rijden door de bergen in een soort Zwitserland en komen in Frankrijk …… in de stromende regen. Via Biaritz uit puur nieuwsgierigheid, moet een soort St trop zijn…. Maar wij rijden in de storm en regen de zee heeft giga golven en verder is het uitgestorven, maar begrijp dat het hier heel anders kan zijn, zie wel Chanel en Dior winkels. Nog even langs het huis van een bekende oligarch zoals Willem natuurlijk wist, wat nu kompleet wordt gerenoveerd …..dus verkocht of toch niet….wie zal het zeggen. En weer door op naar Orthez …..we hebben een b&b geboekt en komen aan, en krijgen een soort tuinhuisje enig, prachtige plek bij mooi weer zeker. Door het weer hebben we maar een boek gepakt….ook weer goed, tegen de avond werd het droog, nog even de eigenaren gesproken een lief echtpaar. In het dorp nog wat rondgereden het ligt aan de wijnroute maar door het weer ziet alles er toch ander uit. Na een leuk hip tentje ons mandje opgezocht. Morgen Le Mans

We hebben heerlijk geslapen, en zien dat de wereld er wat vrolijker uitziet, krijgen een riant ontbijt met overheerlijke versgebakken crêpes …..zo lekker hebben wij ze nog nooit gegeten….en dit alles in een prachtig landhuis. We bedanken dit echtpaar voor de gastvrijheid, en horen dat de b&b dicht gaat voor een half jaar. Ze gaan naar hun andere huis in de winter, in de buurt van Toulon, dat is lekker om dat te kunnen zeggen denk ik. Maar we rijden weg richting Le Mans het weer is toch wat druilerig en rijden binnen het uur weer in de stralende zon. In de middag rijden we Le Mans binnen een grijze voorstad niks leuks of moois. Hotel prachtig pand met reuze trappen maar dan heb ik alles wel gezegd het is vergane glorie, maar begrijp ook dat dit ooit een mooi hotel was. We drinken en luieren wat in de bar, die we zelf met hulp van de receptie hebben geopend, toen wij er zaten kwamen er meerdere klanten. Ik zei nog tegen willem binnen no time heb ik hier het hotel wel aan de praat. Veel klanten ….maar men gaat weg als er niets te doen is. Via een tip op internet een leuk restaurant gevonden, en liepen door een leuke binnenstad, dus na de grijze voorstad bleek er toch nog wat leuks te zijn. Leuke ambiance, origineel ingericht en lekker eten hoewel we de prijzen pittig vinden zeker na Spanje en Portugal, maar we hadden een leuke afsluiter want morgenavond zijn we gewoon weer terug op honk, hé bah het is alweer bijna op.

Laatste dag is aangebroken, maar we gaan niet Le Mans verlaten zonder langs het Le Mans 24h museum te gaan. Dus strak 9.30 rijden we het circuit op, werden naar een parkeerplek gewezen en liepen in een lekker zonnetje richting de ingang. Bekende namen en koppen en veel auto’s konden we bekijken, met als kers op de taart een rondje langs de pitstraat en circuit. We stellen zo voor, dat tijdens grote wedstrijden het circus wordt opgebouwd want nu ligt het er een beetje zielig bij. Er rijden wat Porsches en lopen vooral mannen die wel begrijpen hoe het allemaal werkt. Wel maakt het heel veel herrie en gaat veel harder dan ik zou durven vermoeden. We lopen richting uitgang en er komt net een Oranje dikke Porsche aangereden met een man van een jaar of 60…..ach ja duidelijk gevalletje van even buitenspelen.
We zoeken de auto op, settelen ons en drukken de Routeplanner naar Huis in, we moeten nog wel even tuffen, dus rij Le Mans uit richting Paris. Het was druk en zeker bij de Peage, Denk dat ze iemand zochten, we moesten door een trechter en de gendarmerie stonden ons al op te wachten met dikke beveiliging, maar mocht door. Vele auto’s werden binnenstebuiten gekeerd zagen we. Ook langs de snelweg bij tankstations was het druk of ze waren gesloten wat erg vermoeiend was, maar nu een week later begrijp ik dat Frankrijk helemaal geen benzine meer heeft. Willem was in de mood met nog 400 km voor de boeg was hoorde ik al ….waar zijn de huissleutels. Uiteindelijk komen we in het donker koud Nederland binnen. Na veel drukte en files rijden we om 20.30 ons pad op……Kalsbeek we did it again! En hoor even later start de auto ….we gaan terug, we stonden in een ijzig koud huis 11 graden, dus niet bepaald gezellig thuiskomen. Dus geef vervolgens een zwiep aan de cv en denk ohhh help morgen nieuw contract met nieuwe prijzen, dus nu nog even genieten. 
In de ochtend haal ik Max op, het weerzien was heerlijk we zijn weer herenigd.