We zijn er

De vlucht ging goed en zoals altijd snel we landen zelfs 40 minuten eerder. Willem werd door 3 man sterk opgevangen en zo via de koffers,max, opzoek naar de auto. En daar stond een vriendelijke man met bord met onze naam erop. Papier ondertekenen betalen en go. Daar stond ons witte ibizatje te pronken. Nu de bench ja deze moest echt uit elkaar en max moest bij Willem op schoot, een andere optie was er simpelweg niet. Hoorde Willem iets zeggen van pfffft kon het niet kleiner…..niet zeuren we zijn er bijna. En vrij snel en half overhit kwam ons casa inzicht. Hek op slot, met wat morrelen ook weer opgelost. Heerlijk we waren er, en konden terugkijken op een voorspoedige reis. 
Na een kennismaking tour met Max door het huis, nu tijd voor wat eten, kip halen om toch wat te eten. De man had nog wat eieren geen kip, ook goed, met omelet en een glas wijn rolde we wat later ons mandje in, morgen weer een dag. Max dacht er het zijne van, maar gaf geen krimp. Plassen wilde hij niet eigenlijk bleef doodstil languit liggen op z’n mat.