Op naar Spanje

Na het ontbijt zien we dat de laaghangende bewolking oplost. Wat fijn zullen we dan toch nog de zon zien vandaag. Eenmaal in de auto hebben we de mw routeplanner gevraagd om ons de weg te wijzen naar Burgos Spanje. We rijden over wegen waar John Wayne ieder moment met zijn paard de weg over kan komen. Wat indrukwekkend is het hier, met een groot uitroepteken.  Als we geluidsopnames gemaakt hadden zou het stil zijn, we vallen van de ene verbazing in de andere. Uiteindelijk komen we de grens over, en het landschap veranderd langzaam in weidse vergezichten met hier en daar een dorpje of stad met eromheen niets. Willem leest ondertussen voor uit mijn capitol lijfboek “Spanje” wat we zoal kunnen verwachten, Burgos staat op de Unesco werelderfgoedlijst dus dat zal vast niet tegenvallen. Ook lezen we dat in New York times een artikel heeft gepubliceerd dat t eten zo goed is in Burgos, dat beloofd dus veel goeds. Het trekt dus nu ook veel Amerikanen. Na de incheck in ons hotel op naar het centrum. We zien een mooie oude kathedraal met lieve straatjes en steegjes erom heen. Mooie bomen schone straten, leuke barretjes. We kregen na deze stadswandeling wat dorst dus gaan op een plein zitten drinken wat met een tapa erbij. Grappig wij eten bitterballen Spanjaarden eten aardappels met vlees of ham en kruiden kneden daar een bal van. Wij besluiten om een late rust in te lassen en dan te besluiten waar te eten. Ik Google me suf de ene slechte recensie na de andere, Willem zegt ik ga geen risico nemen laten we eten in het Hotel. ik heb daar meestal wat moeite mee maar ga overstag. We bestellen het menu wat er goed uitziet, wat een denkfout was dat. Elke gang had geen smaak, met een soort soepsaus erom heen gedrapeerd ik ben niet echt kritisch maar dit was echt vreselijk. We zijn gevlucht met een glas wijn naar onze kamer. En bedenk me dat ik morgen weer wat moet rijden dus besluit mijn ogen aan de binnenkant maar is ga bekijken.