Afscheid komt dichterbij

Vandaag is het d-day...zeker voor Max, slappe benen heb ik ervan, en hij loopt argwanend langs de kratten die vol in de gang staan. Gisteren heeft hij een dagje proefgedraaid in het Shanna pension, het opvanghuis in Vaassen. Het afleveren ging gepaard met een echt vriendelijk onthaal .....mocht hem gezamenlijk met de Mw in zijn nieuwe huis zetten. Ik hoor mezelf mompelen, tja.... dat is een hok! Best groot en schoon, een bak water en een veel te grote mand, Mw zegt "we drinken onze koffie op en dan gaan ze naar buiten". Ik rij weg, en kijk nog is over de weilanden, mooie omgeving en het zonnetje laat de heide mooi glimmen, veldbloemen staan mooi boven het gras. In de middag hebben Willem en ik gezamenlijk Max gehaald, ik hoor de man achter de balie zeggen dat is dan 14,- euro, ik ras mijn pas door het apparaat, en denk hoezo moet ik betalen dit is toevallig de leukste hond, het is een eer dat hij hier mag zijn! De Mw laat me weten hij is enthousiast en heeft leuk gespeeld, oh fijn dat is een geruststelling. Gezamenlijk zitten we in de auto naar huis. Willem zegt niks en kijkt om zich heen, en toen uit het niets hoor ik hem zeggen "ook niet gezellig zo'n hok.... er staat niet eens een schemerlampje". Morgen brengen we hem echt weg en vrijdag sturen we richting de A50. We hebben afgesproken elke keer dat we het over Max hebben kost het een rondje....wat ben ik blij met Max Verstappen:)). Voor nu... het wordt een dag en avond van hollen en vliegen, ik presteer  meestal goed onder hoogspanning, dus dat komt ook wel weer goed. Wil toch wel afsluiten met de woorden, we hebben er echt heel veel zin in, en kijken uit naar ons avontuur. 

Tot later

Carol alias Chef de mission